เห - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

เห  เห อ ใน บริเวณ ด้าน ข้าง ของ สวน สาธารณะ เจิ้ ง เห อ ใน นคร นาน กิ ง แต่ จาก การ เดินทาง ไป เยี่ยม ชม สถาน ที่ ดัง กล่าว ของ  การแบ่งพยางค์, เห การแผลงเป็นอักษรโรมัน · ไพบูลย์พับบลิชชิง, hěe ราชบัณฑิตยสภา, he สัทอักษรสากล, heː˩˩˦ คำกริยา แก้ไข เห เบนไป เหหัวเรือ

การแบ่งพยางค์, เห การแผลงเป็นอักษรโรมัน · ไพบูลย์พับบลิชชิง, hěe ราชบัณฑิตยสภา, he สัทอักษรสากล, heː˩˩˦ คำกริยา แก้ไข เห เบนไป เหหัวเรือ  เห หมายถึง ก เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง

การแบ่งพยางค์, เห การแผลงเป็นอักษรโรมัน · ไพบูลย์พับบลิชชิง, hěe ราชบัณฑิตยสภา, he สัทอักษรสากล, heː˩˩˦ คำกริยา แก้ไข เห เบนไป เหหัวเรือ  เห อ ที่ พวก เขา คลั่ง ไคล้ และ ใฝ่ฝัน ว่า สัก วัน หนึ่ง จะ ได้ ย้อน รอย ตาม นัก เดินเรือ ผู้ ยิ่ง ใหญ่ คน นี้ โดย เขา เรียก การ ผจญ ภัย ใน ครั้ง นั้น ว่า